“[...] doktor
X poznał jedną z najokrutniejszych i najpiękniejszych prawd tego wszystkiego, co trzeba wytrzymać i co zwie się życiem, poznał prawdę, że
nigdy nie przestaje się myśleć i tęsknić, pragnąć i łudzić się
nadzieją.”
— Marek Hłasko, "Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów"